1. Ο μέγιστος πληθυσμός ενός είδους που μπορεί να υποστηρίξει μια περιοχή ή ένα συγκεκριμένο οικοσύστημα επ' αόριστον χωρίς υποβάθμιση του χαρακτήρα και της ποιότητας του πόρου.
2. Το επίπεδο χρήσης, σε ένα δεδομένο επίπεδο διαχείρισης, στο οποίο ένας φυσικός ή ανθρωπογενής πόρος μπορεί να διατηρηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Για παράδειγμα, το μέγιστο επίπεδο ψυχαγωγικής χρήσης, όσον αφορά τον αριθμό των ατόμων και τους τύπους δραστηριοτήτων, που μπορεί να φιλοξενηθεί πριν μειωθεί η οικολογική αξία της περιοχής